به گزارش پایگاه خبری «حامیان ولایت» ، به نقل از فارس در ماههای اخیر اشرار مسلح و تروریست ها، جنایت های متعددی را مرتکب شدند. از شکنجه طلبه بسیجی تا بریدن گلوی مأمور پلیس؛ و از آتش زدن خانه مردم (در شرایطی که زنان و کودکان در خانه حضور داشتند) تا ترور زنان و کودکان در حرم شاهچراغ.
قتل، مسدودکردن خیابان، آتش زدن مغازه های مردم، ایجاد ارعاب و مجبورکردن کسبه و بازاریان برای اعتصاب اجباری، تخریب کامیون ها و تهدید و ارعاب کامیون داران، به شهادت رساندن مدافعان امنیت و همچنین مجروح کردن آنان و...تنها بخشی از جنایت های آشوبگران در ماههای اخیر است.
در این شرایط کاملا طبیعی است که دشمن و به خصوص رسانه های معاند به میدان آمده و با تمام قوا از اعدام اشرار و تروریست ها ممانعت ایجاد کنند. چرا که با این اقدام، دیگر اشرار و آشوبگران نیز برای انجام اقدامات مشابه ترغیب و تشویق شده و مطمئن می شوند که حتی اگر جوان مردم و یا زن و بچه مردم را نیز به قتل برسانند، از اعدام خبری نیست!
در این میان اما رفتار بخشی از جریان اصلاح طلب، تأمل برانگیز و صدالبته تأسف برانگیز است. این طیف کاملا همصدا با بی بی سی و اینترنشنال سعودی و صدای آمریکا، هشتگ «نه به اعدام» راه انداخته و فرش قرمز برای اشرار مسلح و تروریست ها پهن می کنند.
در روزهای اخیر، حزب اتحاد ملت در این خصوص فعالیت ویژه ای داشته است. در همین رابطه امتداد-ارگان رسانه ای این حزب- در مطلبی نوشت:«آذر منصوری در نامه‌ای به شمخانی تاکید کرد که از حضور در جلسه امروز با توجه به اعدام اخیر معذورم. وی در ادامه تصریح کرد تصور از گفتگو، گفتگوی راهبردی و مؤثر بوده نه گفتگوهای تاکتیکی و نمایشی...زینت‌المجالس شدن از شأن ما به دور است... از به کار بستن سیاست داغ و درفش و سرکوب در رویارویی با معترضان و ناراضیان باید پرهیز کرد.»
آیا حزب اتحاد ملت با اشرار مسلح و تروریست های اجاره ای منافع مشترک دارد؟! علت اینکه این حزب اصلاح طلب برای اشرار مسلح و قاتلان، فرش قرمز پهن می کند، چیست؟ چرا این طیف در سال 88 با امثال عبدالمالک ریگی همصدا شده بودند؟! چرا این حزب در جریان آشوب های اخیر با گروهک های جنایتکاری از جمله کومله، پژاک و جیش الظلم همصدا شده اند؟! بهتر است خانم آذر منصوری به این سوالات پاسخ دهد.
برخورد دوگانه اصلاح طلبان، از سکوت مقابل فرانسه تا یقه دریدن مقابل چین
منافع ملی و تمامیت ارضی کشورمان به هیچ عنوان «شوخی بردار» نیست. بر همین اساس هیچ تفاوتی ندارد که آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان به تمامیت ارضی ایران جسارت کنند یا چین و روسیه و...آنچه که مهم است، منافع ملی ایران است.
بر همین اساس نوع واکنش جریان انقلابی به بیانیه مشترک اخیر چین و عربستان، کاملا بر پایه منافع ملی کشورمان است. در همین رابطه امروز دانشجویان انقلابی در برابر سفارت چین تجمع خواهند کرد. این تجمع دو پیام مشخص دارد؛ اول آنکه چین هرچقدر هم به ایران نزدیک باشد حق ندارد نسبت به تمامیت ارضی ایران ولو در حد یک بیانیه خطا کند و باید نسبت به این مساله پاسخگو باشد. دوم اینکه دانشجویان انقلابی بار دیگر آزادگی خود را نشان دادند که در دفاع از منافع ملی، برایشان شرق و غرب فرقی ندارد..
همزمان «حسین شریعتمداری» در واکنش به اقدام تأمل برانگیز چین گفت:«در بند دوازدهم بیانیه مشترک چین و عربستان آمده است «رهبران (چین و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس) از تمامی تلاش‌های مسالمت‌آمیز شامل ابتکارها، پیشنهاد‌های امارات برای رسیدن به راهکار صلح آمیز برای حل مسئله سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی، از راه مذاکرات ۲جانبه بر مبنای قوانین بین‌المللی حمایت می‌کنند...امضای این بیانیه از جانب رئیس جمهور چین در حالی است که تمامی اسناد بین المللی از مالکیت ایران بر سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی حکایت می کند.»
شریعتمداری در ادامه خطاب به رئیس جمهور چین گفت:«شما با کشورهای هم پیمان آمریکا در تردید نسبت به حاکمیت مسلم و قطعی ایران بر جزایر سه گانه همصدا شده اید ! آیا این همصدائی به مفهوم و معنای آن نیست که به آمریکا نیز حق می دهید حاکمیت چین بر تایوان را مورد تردید قرار داده و قابل مذاکره بداند ؟! آقای جین پینگ ! مطالعات شما در جغرافیای سیاسی ضعیف است و یا مشاوران غیر قابل اعتمادی دارید ؟!».
جریان انقلابی بارها ثابت کرده است که در دفاع از منافع ملی و تمامیت ارضی ایران، برایش شرق و غرب تفاوتی ندارد. اتفاقا این جریان اصلاح طلب و به عبارتی جریان غربگرا است که در این مواقع، چشمانش به دهان آمریکا است و اگر آمریکا امر کند، این طیف نیز موضعگیری می کند و اگر منافع آمریکا خدشه دار شود، این طیف نیز مهر سکوت بر دهان خود می زند.
در جریان بیانیه مشترک اخیر چین و عربستان نیز هم صدای آمریکا به آن اعتراض کرده، هم اینترنشنال و هم رسانه های جریان اصلاح طلب.
این در حالی است که همین چند هفته پیش و در مقطعی که «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه از تجزیه طلبان دفاع کرد، هیچ صدایی از جریان اصلاح طلب و رسانه های این طیف بلند نشد.